Γεγονός είναι, ότι ακολουθώντας πιστά τα σύγχρονα πρότυπα του δυτικού κόσμου μπορεί να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις επικίνδυνες, ακόμη και για την ίδια μας την ζωή. Μια πολύ επικίνδυνη, πραγματικά, κατάσταση, η οποία έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας στις ΗΠΑ, αλλά έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να κάνει συχνά την εμφάνισή της και στη χώρα μας, είναι η νευρική ανορεξία. Η νευρική ανορεξία είναι μια ψυχοσωματική πάθηση, η οποία μπορεί να καταλήξει ακόμη και στο θάνατο, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και γρήγορα από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Η αιτιολογία της είναι σχετικά σύνθετη, αλλά σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε, ότι συμβαίνει συνήθως σε σχετικά υψηλού διανοητικού επιπέδου άτομα με τάσεις τελειομανίας, τα οποία συνήθως αντιμετώπισαν στο παρελθόν προβλήματα με το βάρος τους (υπήρξαν σχετικά υπέρβαροι) και έβαλαν σαν βασικό σκοπό της ζωής τους να γίνουν και να παραμείνουν αδύνατα, σύμφωνα με τα πιο ακραία πρότυπα της εποχής.
Το φαινόμενο είναι πολύ πιο συχνό στις γυναίκες και ακόμη πιο συχνά στις ηλικίες από 14 έως 20 ετών. Ενώ, φυσικά, θα πρέπει να επισημάνουμε τον ρόλο των media στην προβολή όλων αυτών των τοπ – μόντελς και των μοντέλων με τα υπεραδύνατα σώματα που περνούν στα νέα κορίτσια την άποψη και το κριτήριο για το πώς πρέπει να θεωρούν το τέλειο σώμα.
Η διάγνωση μπορεί να στηριχθεί σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά.
Διαταραγμένη και μη αντικειμενική εικόνα του ίδιου του σώματός του/της. Δηλαδή, αν και πολύ αδύνατος/η συνεχίζει με επιμονή να ισχυρίζεται ότι είναι παχύς/ιά και ότι κάποια περιοχή του σώματός του/της έχει πολύ λίπος.
Άρνηση για διατήρηση του ιδανικού βάρους. Δηλαδή, αν και βρίσκεται 15% τουλάχιστον κάτω από το ιδανικό βάρος σε σχέση με το ύψος του/της, εντούτοις προσπαθεί πάντα να χάσει βάρος. Ανεξήγητος φόβος μήπως παχύνει.
Διαρκής άρνηση ότι πεινάει, ενώ φαίνεται ότι έχει όρεξη για φαγητό, την οποία καταπιέζει.
Η διατροφική συμπεριφορά του/της ανορεκτικού/ής στηρίζεται στο ότι μετρά μετά μανίας τις θερμίδες των τροφών που καταναλώνει, μειώνει δραστικά τα λίπη και τις πρωτεΐνες, αποφεύγει τελείως το κόκκινο κρέας, τρώει συνήθως φρούτα και λαχανικά, πίνει πολλά υγρά και κόβει την τροφή του/της σε πολλά μικρά κομμάτια και σε μερικές περιπτώσεις μασάει αλλά δεν καταπίνει το φαγητό και το φτύνει όπου βρει, χωρίς να δίνει στόχο.
Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να αναλύσουμε την συμπεριφορά του/της, αφού μας δίνει εσφαλμένα δείγματα. Μπορεί να ερωτηθεί αν έφαγε πρωινό και να απαντήσει, «ναι, έφαγα δημητριακά» ενώ εννοεί ότι έφαγε μια νιφάδα καλαμποκιού σκέτη χωρίς γάλα.
Νομίζω, ότι είναι πολύ εύκολο να καταλάβουμε ότι οι οργανικές επιπλοκές δεν αργούν να έρθουν και συνίσταται, κυρίως, σε αύξηση της τριχοφυϊας σε όλο το σώμα (στις γυναίκες), βραδυκαρδία (χαμηλή καρδιακή δραστηριότητα), υπόταση, πολλή μικρή αντοχή στο κρύο, δυσκοιλιότητα, ξερό δέρμα, γαστροεντερικές διαταραχές, αναιμία, μείωση των οιστρογόνων (διακοπή του κύκλου) και πολλές άλλες επιπλοκές που στηρίζονται στο βιοχημικό του προφίλ, καθώς και την ενδοκρινή λειτουργία και στον μεταβολισμό.
Η μεταχείριση του ανορεκτικού από τον διαιτολόγο, είναι ένα μεγάλο θέμα που δεν μπορεί να αναλυθεί σε μερικές γραμμές. Το κομμάτι που διαβάσατε είχε τον στόχο απλώς να ακουμπήσουμε το θέμα και να δοθούν κάποια στοιχεία στο περιβάλλον τους/της ανορεκτικού για πρόωρη διάγνωση, η οποία είναι, και τις περισσότερες φορές, το κλειδί της επιτυχίας.