Η Ο. ήρθε στο γραφείο μαζί με τον γιο της γιατί κι εκείνος ήταν υπέρβαρος.
Μας γέμισε ευθύνη το ότι ήρθε κατ’ ευθείαν από την Κεφαλλονιά για να μας επισκεφθεί δείχνοντάς μας απόλυτη εμπιστοσύνη.
Η αρχική συζήτηση, μου έδειξε ότι ήθελε πολύ να αδυνατίσει, αλλά βέβαια, ούτε τον τρόπο ήξερε, ούτε και εμπιστευόταν τον εαυτό της όσον αφορά την διατροφική της συμπεριφορά, αφού όπως δήλωσε, ήταν επιρρεπής στις λιχουδιές, και ιδιαίτερα λάτρης των γλυκών.
Το ιδιαίτερο σ’ αυτή την συνεργασία ήταν ότι η Ουρανία έμενε στο νησί, και θα μπορούσε να έρθει ξανά το επόμενο καλοκαίρι, άρα η επικοινωνία μας θα γινόταν δια τηλεφώνου και email: κάθε 15 ημέρες θα μας έπαιρνε τηλέφωνο να μας ενημερώσει πόσο βάρος είχε χάσει, πως πήγε η διατροφική της συμπεριφορά, αν πείναγε, τι θα μπορούσε να έχει επιθυμήσει, αν έκανε άσκηση και άλλα πολλά. Με αυτό τον τρόπο θα σχεδιάζαμε το επόμενο πρόγραμμα διατροφής της και θα το στέλναμε με email.
Το επόμενο καλοκαίρι στο καθορισμένο ραντεβού δεν μπόρεσε να έρθει γιατί είχε αρχίσει η καλοκαιρινή περίοδος και είχε πολύ μεγάλο φόρτο εργασίας μιας και δούλευε στον τομέα του τουρισμού.
Το ευχάριστο ήταν η συνέπεια στα τηλεφωνικά της ραντεβού και η διάθεσή της να μας ενημερώνει για όλους τους προβληματισμούς που προέκυπταν από την εκτέλεση του διατροφικού της πλάνου.
Αυτό που θα σας διηγηθώ είναι ένα από τα περίεργα και ευχάριστα γεγονότα που συνέβησαν στο γραφείο μας στα 22 χρόνια λειτουργίας του:
Μια Παρασκευή πρωϊ ανοίγει η πόρτα του γραφείου και μπαίνει μέσα μια αδύνατη κυρία η οποία μας λέει το όνομά της και φυσικά ισχυρίζεται ότι είναι παλιά πελάτισα, που έχουμε να την δούμε 2 χρόνια.
Η γραμματέας μου βρίσκει τον φάκελό της και διαπιστώνει ότι καποιο λάθος έχει γίνει, αφού ο αρχικός φάκελος αναφέρει ότι στο όνομα που μας έδωσε αντιστοιχεί άτομο 135 κιλών, ενώ η κυρία που μπήκε στο γραφείο ήταν με το ζόρι 60-65 κιλά.
Αφού μου αναφέρθηκε η ιδιαιτερότητα του περιστατικού (δηλ. ότι το όνομα, η ηλικία, η διεύθυνση και το τηλέφωνο ταιριάζουν αλλά δεν συνάδει η εικόνα), ζήτησα να έρθει ο φάκελος και να περάσει η κυρία στο γραφείο μου.
Μπαίνει λοιπόν η Ουρανία στο γραφείο, με ένα πονηρό χαμόγελο, ικανοποιημένη γιατί έχει αντιληφθεί ότι δεν την αναγνωρίσαμε μετά την απώλεια 71 κιλών και 2 χρόνων απουσίας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την χαρά και την συγκίνηση όλων μας όταν αντιληφθήκαμε ότι επί 2 χρόνια , τα προγράμματα, τα τηλεφωνήματα, οι συνεννοήσεις, οι αναμονές, οι προσδοκίες δεν πήγαιναν στον βρόντο, και η Ουρανία, ακολουθώντας τις συμβουλές μας είχε κατακτήσει μια καινούργια ζωή: Ήταν πια όμορφη και αδύνατη, γεμάτη χαρά της ζωής με τεράστια αλλαγή στην ψυχολογία της και μεγάλη γκάμα καινούργιων ενδιαφερόντων.
Εκείνη την ημέρα φύγαμε από το γραφείο πιο περήφανοι από ποτέ.
Ο.
