Η Α. ήρθε στο γραφείο μου 112 κιλά. Ένα πλάσμα χαρισματικό, με πηγαίο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, έξυπνη, όμορφη και πολύ φροντισμένη. Η εντύπωση που έδωσε στο ερύτερο περιβάλλον των συνεργατών μου ήταν τόσο θετική, που γρήγορα γίνανε φίλοι. Έξω από την δική μας συνεργασία, υπήρχε μία σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τα παιδιά του γραφείου μου.
Εκεί μάθαμε πως ήταν στέλεχος σε μια σοβαρή εταιρία και σχεδόν αρραβωνιασμένη μ’ ένα καλό παλικάρι. Χαιρόμαστε πολύ για όλα αυτά, όχι όμως και για την πορεία της:
Η κοπέλα αντί να χάνει, για 5 μήνες έπαιρνε συνέχεια βάρος, από 112 κιλά είχε φτάσει τα 123. Αναρωτιόμουν γιατί ερχόταν ανά 15 ημέρες, αισθανόμουν άσχημα και προσπαθούσα να της πω να σταματήσει, αλλά το αποστομωτικό επιχείρημα ήταν ότι “αν δεν ερχόμουν θα ήμουν 153 κιλά και όχι 123”.
Της μίλησα και εγώ και οι συνεργάτες μου για παράλληλη άσκηση, μήπως έτσι μπορούσε να βοηθηθεί περισσότερο,αλλά η απάντηση ήταν ότι δεν προλαβαίνει. Όντως, στο γραφείο μου ερχόταν κάτι ώρες που απείχαν από το προγραμματισμένο ραντεβού της, πάντα λαχανιασμένη και πάντα με την δικαιολογία: ‘τώρα μπόρεσα να φύγω’. Αυτή η τρελή δουλειά με τα ωράρια τα ακατάπαυστα, με έβαλαν σε σκέψεις: ‘Υπεραναπλήρωση’ σκέφτηκα, και πράγματι, όσο πιο κοντά ερχόμασταν τόσο πιο πολύ φαινόταν ότι η άνεση και η ξενοιασιά που έβγαζε γύρω της ήταν και ένας τρόπος καλοχτισμένης άμυνας, και τα εξαντλητικά ωράρια ένας τρόπος να ‘χάνεται’ σε θέματα εργασιακά για να νιώθει με αυτόν τον τρόπο χρήσιμη και επιθυμητή.
Άρχισα λοιπόν να την προσεγγίζω με άλλη λογική. Προσπάθησα να της τονίσω τα θετικά της και να της ζωγραφίσω την εικόνα που θα παρουσίαζε χάνοντας βάρος. Αντέδρασε θετικά για λίγο, αλλά δεν ήταν αυτό το ‘κλικ’. Τελικα το θαύμα ήρθε με τη μορφή καταστροφής: Χωρίζει με τον φίλο της, ο οποίος προφασίστηκε ότι μαζί της αντιμετωπίζει πια σεξουαλικό πρόβλημα…
Τώρα το κλικ είχε γίνει. Πεισμώνει και αρχίζει να εφαρμόζει την διατροφή της σωστά, αρχίζει να χάνει βάρος και διαπιστώνει σιγά- σιγά ότι μπορεί να τα καταφέρει. Ξαφνικά βρίσκει χρόνο και κίνητρο και αρχίζει άσκηση σε personal studio. Τα κιλά φεύγουν το ένα μετά το άλλο και το σώμα της σφίγγει και γίνεται καλύτερο. Μέρα με την ημέρα η επιβράβευση έρχεται από εμάς (όλο το γραφείο την καμαρώνει και την ενθαρρύνει), αλλά και από τους προσωπικούς της γυμναστές. Το ενδιαφέρον της γύρω από θέματα διατροφής μεγαλώνει με ρωτήσεις που αφορούν πια και την καλή της υγεία, όχι μόνο το αδυνάτισμα.
Αρχίζει να συζητάει για ρούχα, για ξενύχτια, και για όλα όσα ταίριαζαν πραγματικά στην ηλικία της, για αγόρια, φλερτ, και κερδίζει καινούργιο κύκλο ενδιαφερόντων.
Κάνει καινούργιους φίλους από τον χώρο του αθλητισμού, οι οποίοι την παροτρύνουν να οικειοποιηθεί τον υγιεινό και δραστήριο τρόπο ζωής. Χάνει 42 κιλά και συνεχίζει, μια και όπως λέει η ίδια: “ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο”. Τον φίλο της ούτε που τον σκέφτεται πια…